1. Το Άοπλο Σκυρόδεμα
Το σκυρόδεμα ως τεχνητός λίθος μπορεί να ειδωθεί ως αναδημιουργία των φυσικών λίθινων σχηματισμών και τα χαρακτηριστικά του ως αποτέλεσμα μνήμης των χαρακτηριστικών τους και της προϊστορίας τους.
Για την παραγωγή του οι φυσικοί λίθινοι σχηματισμοί θρυμματιζόμενοι και επανασυγκολλούμενοι μεταφέρονται στην επιθυμητή θέση και παίρνουν την επιθυμητή μορφή, υποκείμενοι σε αναδημιουργία,Οι πρώτες εφαρμογές του σκυροδέματος μιμήθηκαν τους φυσικούς σχηματισμούς των φυσικών λίθων, τους λόφους και τις σπηλιές.
Ήταν κατακόρυφα στοιχεία, στύλοι, ως τεχνητές λοφοειδείς προεξοχές του εδάφους, ή θολωτά κτίσματα ως τεχνητοί σπηλαιώδεις σχηματισμοί, και μετέπειτα κωνοειδή κτίσματα, πυραμίδες, σύνθεση των δύο προηγούμενων τύπων κατασκευής.
2. Το Σιδηροπαγές Σκυρόδεμα: Η Λύση της Συγχώνευσης Σκυροδέματος και ΧάλυβαΜε
Με το πέρασμα του χρόνου ακολούθησε προοδευτική ορθογωνοποίηση των κτισμάτων.
Τα κτίσματα άρχισαν να διαμορφώνονται με διακριτά επί μέρους μέλη αντανακλώντας τη νέα συνειδησιακή αντίληψη της ανθρωπότητας ως αποτελούμενης από διακριτά επί μέρους μέλη.
Με την προοδευτική συγκέντρωση των μελών της ανθρωπότητας κατά τόπους, στις πόλεις, συνέπεια της μεταξύ τους ανταγωνιστικότητας, λόγω της αποξένωσης τους από το φυσικό περιβάλλον τους, και της συνεπαγόμενης ανάγκης ελέγχου του, ακολουθεί επικόλληση της μιας κατασκευής επάνω στην άλλη, οι πολυώροφες κατασκευές, οι πολυκατοικίες.
Το σκυρόδεμα ως τεχνητός λίθος μπορεί να συμπιεστεί, να θλιβεί, αλλά δεν μπορεί να εκταθεί, να εφελκυστεί.Η εφελκυστική ικανότητά του είναι αμελητέα μικρότερη από το 1/10 της θλιπτικής ικανότητάς του.
Για την εφαρμογή του σε οριζόντιους (καμπτόμενους) φορείς, το σκυρόδεμα οπλίζεται με υλικό με μεγάλη εφελκυστική αντοχή, το χάλυβα, ο οποίος ενσωματώνεται στις εφελκυόμενες περιοχές του φορέα με τη μορφή ράβδων και το σκυρόδεμα μεταλλάσσεται σε οπλισμένο σκυρόδεμα.
Η ενσωμάτωση του χάλυβα γίνεται κατά τη νωπή φάση κατά την οποία πρέπει να εξασφαλιστεί ότι οι ράβδοι θα κολλήσουν στο σκυρόδεμα ώστε να παρακολουθήσουν την έκτασή του και να ενταθούν.Η κόλληση αυτή, η συνάφεια σκυροδέματος και χάλυβα επιτυγχάνεται με την παρουσία τσιμεντοπολτού γύρω από τις ράβδους.
Με την υπέρβαση της (μικρής) εφελκυστικής αντοχής του σκυροδέματος και το άνοιγμα της ρωγμής, οι ράβδοι επιμηκυνόμενες κατά το άνοιγμα της ρωγμής εφελκύονται και αναλαμβάνουν τις εφελκυστικές τάσεις προσδίδοντας στο φορέα από σκυρόδεμα την εφελκυστική ικανότητα που εστερείτο.
3. Οι Συνέπειες της Μεταλλαγής του Σκυροδέματος
Ο συνδυασμός σκυροδέματος και χάλυβα στο οπλισμένο σκυρόδεμα αποτέλεσε ορόσημο στην ιστορία των δομικών υλικών και συνετέλεσε στην εκρηκτική εξάπλωση των κατασκευών από σκυρόδεμα.
Το οπλισμένο σκυρόδεμα, όμως, ως το συνδυασμένο αποτέλεσμα σκυροδέματος και χάλυβα, επιδεικνύει σε σημαντικό βαθμό τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των δύο συστατικών του.Ένα από τα κυριότερα μειονεκτήματα του χάλυβα είναι η διαβρωσιμότητά του και η, εν γένει, μικρή ανθεκτικότητά του.
Το σκυρόδεμα συνδυαζόμενο με το χάλυβα απώλεσε σε σημαντικό βαθμό την υψηλή ανθεκτικότητά του και την πυρασφάλειά του με συνέπεια τη σημαντική μείωση της διάρκειας ζωής των κατασκευών από σκυρόδεμα.Σημαντική διάβρωση του χάλυβα, πέραν της σημαντικής μείωσης της ενεργής διατομής του συνεπάγεται καταστροφή της συνάφειάς του με το σκυρόδεμα.
Όπως εντοπίστηκε παραπάνω, ο χάλυβας μέσα στο σκυρόδεμα εντείνεται μόνο αν μπορέσει να παρακολουθήσει την εφελκυστική παραμόρφωση του σκυροδέματος που το περιβάλλει, αν είναι κολλημένο σ΄ αυτό.Αν στην διεπιφάνεια των δύο υλικών παρεισφύσει η χαλαρή απόθεση της σκουριάς, η κόλληση αυτή καταστρέφεται, ο χάλυβας δεν εκτείνεται και άρα δεν εντείνεται. Η κατασκευή παραμένει άοπλη και, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η φέρουσα ικανότητα των οριζόντιων (καμπτόμενων) μελών της κατασκευής είναι πολύ μικρή.
Η ανθεκτικότητα, η ιδιότητα του σκυροδέματος να διατηρεί την αντοχή και τη λειτουργικότητά του, παραγνωρισμένη στο παρελθόν, αποτελεί μέγεθος το ίδιο σημαντικό με την αντοχή ιδιαίτερα σήμερα με την αυξημένη μόλυνση ατμόσφαιρας και υπεδάφους.
Το CO2 της ατμόσφαιρας με την παρουσία νερού (δηλ. το HCO3)αντιδρά με το CaOH2 του τσιμέντου και σχηματίζει επιφανειακό στρώμα CaCO3 το πάχος του οποίου αυξάνει με την πάροδο του χρόνου.
Οταν το μέτωπο της ενανθράκωσης φθάσει στη θέση του οπλισμού, λόγω του μικρού PH του ενανθρακωμένου επιφανειακού στρώματος του σκυροδέματος, ο οπλισμός διαβρώνεται και διογκούμενος προκαλεί διάρρηξη του σκυροδέματος, η οποία με τη σειρά της επιταχύνει τον ρυθμό της ενανθράκωσης καθώς και τη δίοδο και άλλων βλαπτικών επιρροών από το περιβάλλον της κατασκευής και επιταχύνει περισσότερο το φαινόμενο της διάβρωσης και τις συνέπειές της.
.jpg)
